Een werkneemster die onder de horeca-cao viel, startte bij het einde van haar dienstverband een discussie over wat haar toekwam. Hierbij heeft de rechter volledig in haar voordeel beslist. Zo volgde uit de cao een gemiddelde arbeidstijd van 38 uur per week. Hoewel de werkneemster zich beschikbaar hield, werd zij niet altijd voor (gemiddeld) 38 uur ingezet én betaald. Dit moest alsnog worden gecorrigeerd. Dat hierdoor min-uren zouden zijn ontstaan, komt voor rekening en risico van de werkgever. Dan nog stelde de werknemer verlofuren te hebben opgebouwd. De werkgever kon niet weerleggen dat deze waren opgenomen, daarom werd ook deze vordering toegewezen.
In de horeca-cao is een beperkte verrekenmogelijkheid van min-uren opgenomen. Een werkgever mag de werknemer in de laatste weken extra laten werken, om zo de min-uren weg te werken (let wel op de spelregels rondom arbeidstijden!). Als de min-uren niet zijn ontstaan door een oorzaak die voor rekening van de werknemer komt, kan de werkgever dit niet corrigeren bij het einde van het dienstverband.